Solumda annem, sağımda babam
Etrafımda, merhum köylülerim.
Az ilerde dedem, ninem, amcam.
Hepsi bu mezarlıkta, sevdiklerim.
En çömezleri benim, mezarlığın.
Daha küçükler var, ama kıdemli.
Bugün, ilk günü bu yalnızlığımın
Kimi doğarken ölmüş, toprak nemli.
Çocukluğumun, tozlu toprak yollarında
Başka çocuklar koşuyor, harman yerinde
Köpek havlamaları duyuluyor, uzaklarda
Hayat devam ediyor evlerde, kahvelerde
Eşim çocuklarım, çok uzaklarda şimdi
Her biri, başka diyarı, mesken tutmuşlar.
Daha dün “sensiz olmaz” diyen eşimdi.
Hepsi dünya derdinde, çabuk unutmuşlar.
Asırlık çam ağacının, gölgesine uzanmış.
Yıllarca hasret çektiğim, köy mezarlığında.
Özlediklerim yanımdayken, yalnız kalmış.
Dünyadan, köyümden kesilmiş azığım da
2015
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 10.11.2015 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Serbest Ölmeden önce ölmeli insan, Geleceğe yolculuk edilip, bir hayal ürünü olarak kaleme alınmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!