Köyümün Manisi Şiiri - Yusuf Tatar

Yusuf Tatar
20

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Köyümün Manisi

Kılıçlıyurduna vardık,
Buğday batkın biçilmiyor,
Davar koyurup yaydırsan
Naçarlık var geçilmiyor.

Arkasından kesek çıkar,
Elbet ırgat bundan bıkar,
Derenin suyu pis kokar
Kana kana içilmiyor.

Senin olsun işte tapı,
Bu sene de yuttuk hapı,
Kurumuş buğdayın sapı,
Birer birer seçilmiyor.

Pilavlar konmuş ocağa,
Dayanılmaz bu sıcağa,
Sızılar inmiş bacağa
İstesen de kaçılmıyor.

Pıtırak tuttu elimden,
Tükrük çıkmıyor dilimden,
Yamalık düşmüş kilimden
O da yere açılmıyor.

Sıktı çarığın sırımı,
Gitti ekmeğin yarımı,
Neylersin sen bu tarımı,
Yere tohum saçılmıyor.

Kağnı gelir öküz hasta,
Dolmaz zaten hani deste,
Bu maniye bir de beste
Yap ki gönül açılmıyor.
(Köyümden 1954)

Yusuf Tatar
Kayıt Tarihi : 29.3.2014 15:59:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Kurak bir yılda, kıraç tarlalarda, çok zayıf kalmış ekinlerin biçiminde köylülerin çektiklerini anlatıyor.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yusuf Tatar