Köyümün İsmi Şiiri - Tahsin Koç

Köyümün ismi Zellice
Sakın, gitmesin güce
Zenginler, gitmez oldu hac’a
Köyümüzde, Köyümüzde

Halkımız, kılmaz namaz
Sanki laflardan, anlamaz
O, Dünyada yüzü gülmez
Köyümüzün, Köyümüzün

Tutmaz, oldular orucu
Onlar ne bilirler borcu
Sanki olmuşlar; Ermeni, Gürcü
Köylülerimiz, Köylülerimiz

İnkâr ederler; Allah’ı
Olmuşlar, mahalle fellahı
Belaya, düşerler billahi
Köylülerimiz, Köylülerimiz

Fitreyi oğluna verirler
Fakirin malını alırlar
Namaz kılana gülerler
Köylülerimiz, Köylülerimiz

Kumar diye, oynatırlar aşığı
Hayrette, davette çalarlar kaşığı
Cahil kalmışların, yoktur ışığı
Köyümüzde, Köyümüzde

Bir birlerine, ana avrat söverler
Çocuklar, büyüğünü döverler
Her, yobazı da överler
Köyümüzde, Köyümüzde

Talipliler, durmadan söz dizer
Oğlu, babasından bezer
Küçük kızlar, aşk mektubu yazar
Köyümüzde, Köyümüzde

Tahsin, neden yazdın bunu
Çünkü gördüm, bir düğünü
Gençlerin neler, yaptığını
Köyümüzde, Köyümüzde

Kars- 1977