Köyümün Dereleri Şiiri - Hüdaverdi Er

İnce ince süzülen pınarlardan beslenen,
Kuruyup soğulmuş mu köyümün dereleri?
Kışın çoşarak akıp yaz geldimi uslanan,
Kuruyup soğulmuş mu köyümün dereleri?

Gözlerim hayalinde kulaklarım sesinde
Kalbim bir hatıranın hicranında, yasında
İlaç için bir damla içsem şerbet tasında
Kuruyup soğulmuş mu köyümün dereleri?

Çocuktum yalınayak dolaşırdım içinde
Hergün başka heyecan hergün başka biçimde
Minik kum taneleri bedenimde saçımda
Kuruyup soğulmuş mu köyümün dereleri?

Can katardın her daim bostanlara bağlara
Şavkın vururdu gündüz yamaçlara dağlara
Temizlik kaynağıydın renklilere ağlara
Kuruyup soğulmuş mu köyümün dereleri?

Koyunlar meleşerek su içerdi arkından
Çocuklar irkilirdi haşmetinden korkundan
Sende nasibin aldın bu düzenin çarkından
Kuruyup soğulmuş mu köyümün dereleri?

Şimdi gör ki yatağın kaplanmış necis ile
Kabullenmek mümkün mü bu hali bile bile
Hüdaiyim yanarım dolar içime çile
Kuruyup soğulmuş mu köyümün dereleri?