Köyümün Çocukları Şiiri - Mehmet Kaplani

Gümüşkaya Köyü
Çocuklarına...

Gün doğmadan uyanır
Köyümün çocukları
Analar
Çoktan hamuru sürmüşlerdir
Yanan ocağa
Sıcak bazlama bir tas ayranla
Kahvaltı yapar köyümün çocukları
Yiyecek çıkını hazırlar ablalar
Sonra
Düşerler tütün tarlasının yoluna
Köyün yamacında doğar güneş
İlk ışıkları gözleri alır
Yabancı otlar vurulur
Tütün kökleri doldurulur
Vakit de ilerler
Gün tepeye doğru yükselir
Kızgınlığını püskürür
Sıcak esen yeller
Yerden alevleri alıp
Çarpar yüzlerine şamar misali
Gökte gün yerde toprak yakar
Getirilen azık açılır
Sıcak sudan içilir
Gün aşımı toplanır çapalar
Sırtlanır omuzlara
Köy yolu özlenir
Gün tepelerin ardına inerken
Sıralanır köy yoluna
Köyümün çocukları
Günün yorgunluğunu
Erken uyuyarak atarlar yataklarında
Sabah erken uyanacak yine
Köyümün çocukları

Mayıs 1996 / Palaş
Mehmet Kaplan

Mehmet Kaplan