Köyümün Çobanına Şiiri - Aydın Güler

Kör ırmağın kenarından yükselen ağaçlar boyunca
Karşı yamaçlarda sürüyü kovalayan
Çoban köpeklerinin sesleri geliyor,
Alaca saman sarısı çimenlerde
Davarlar koşuşuyor başıbozuk.

Güneş vadinin üzerinden usulca kaybolurken
Çamurlu abası ve boynunda çıkınıyla
Ulu Pelit ağacının dibine uzanmış
Umarsız ve bezgin öylece dinlenmekte,
Yeni bir geceye hazırlanmakta çoban.

Yılların ezgin ve yorgunluğunu
Hüzünle karışık,
Derin yüz çizgilerinden anlıyorum.

Ve her seferinde sil baştan
Sürüp gitmekte olan yoksul bir yaşamda
Yalnızlığı fena halde içimi acıtıyor,
Hiç ulaşamadığı hayallerine
Keşke ellerim umut olabilse istiyorum...