Köyümün Ahvali Şiiri - Mehmet Karagöz

Köyden haber mi sorarsın ey Mulla
Hılaf yok köylüler gizlenmiş zula
Bilen galmamış hiç selam yok kula
Hep uzaktan kumanda tutar bilesin

Gün boyu çalıştık yol kenarında
Gurbağa sesi de yok dere kenarında
Guşlar bile ötmez ağaç dalında
Köyün cansız mevta gibi bilesin

Ezan, salası okunur teyipten
Üç heriften başka yok cemaatten
Akraba bulaman dayı emmiden
Hele gençler tam yabancı bilesin

Şu zat bildik amma sanki yabancı
Çalışan yok nerden gelir kazancı
İşçi bulunmaz, nerde kaldı duvarcı
İş başa düştü çok yorulduk bilesin

Eh gel olmayınca kapı çalınmaz
Muhabbet yoksa da yüze gülünmez
Gitmezsen yolun büklümü bükülmez
Biz, hiçbir yere gitmedik bilesin

Dağları güz güzelliği gaplamış
Yüreğimde köy hasreti gabarmış
Gitmezsen sineye hasret dolarmış
Dolsun diye geri geldik bilesin

Mulla sen de doldurunca hasreti
Gidelim de sen de gör vaziyeti
Bırakalım artık tek odada uzleti
Göçmeliz biz de sılaya bilesin

Mehmet Karagöz