Köyümü Özlerim- KÖRÜK Şiiri - Hakkı Yurtlu

Lalelik Tepesi’nde açan lalelerin,
Körük Deresi’ndeki, sarı nevruzların,
Davultarla’daki, o beyaz mantarların,
Unutulacak gibi değil, Körük Köyü…

Taşpınar’ın, Kayapınar’ın, Ağılkaya’n,
Ne de meşhurdur, o buz gibi berrak suyun,
Eksik olmaz meralarda, koyunun, kuzun,
Unutulacak gibi değilsin, Körük Köyü…

Orta Burun’dan bakınca görünürsün,
O güzelliğinle, mutluluğa bürürsün,
Bahar geldi mi, yeşillere bürünürsün
Baharın dillere destan, Körük Köyü..

Kadın-kız madımak toplar, harmanlarında
Yemliklerin boy gösterir, tarlalarında,
Sarı evlek, kara evlek mantarlarında
Birer hatıra saklıdır, Körük Köyü…

Misk-i amber kokusu vardır, ormanlarında,
Leyleklerin yuva yapar, hep ceviz dalında,
Yağmurlar saklıdır o meşe yaprağında,
Seni unutmak, aklın karı değil, Körük Köyü..

Akdağmadeni’ne bağlı küçük bir köysün,
İsterim ki, seni herkes gidip-görsün,
Nüfusun az olsa da, sen çok büyüksün
Hünerin dillere destan Körük Köyü…

“YURTLU” der ki; hep ayrı kalıyorum senden
N’olur dostlar, bir selam götürün benden,
Bu ayrılık, aldı zaten, canı bedenden;
Ayrılığın onulmaz bir derttir, Körük Köyü..

1992