Köyümü özledim Şiiri - Melih Üstünel

Ben köyümü özledim hem öyle özledimki bilemezsin
Göz bebeklerime köyümün resmini çizdim silemezsin
Ovaları dağları tüten ocakları düşünüyorum
Gecenin sessizliğinde hem düşünüyor hem ağlıyorum

Ekmek yapan elleri tezek kokan evleri özlüyorum
İnsanlığın iyisi dostluğun güzeli var oralarda
Hilesiz göze yüze baktığında doyulurmu bunlara
Doyabilirmisin dostum söylesene içtiğin çaylara

Ben neden buralardayım sorarım bazen kendi kendime
Yürümek istiyorum dağlarda yaylalarda bahçelerde
Bakmak istiyorum gecenin arkasındaki sessizliğe
Oturup ağlamayı istiyorum sabahın tanyelinde

Hani bir şarkı var özledim nefesini kokunu diye
Çok özledim savaş açtım sanki bedenime yüreğime
Acaba ben taş yığınlarının arasında delirdimde
İnsanlığımımı özlüyorum bazen sorarım kendi kendime