Köyümü özledim Şiiri - Yusuf Mansız

Ninemin ak saçından dökülüyor...
Kenarları oyalı beyaz tülbenti…
Hayallerini süslüyor…
köyde ki benti,
Dedemin hakkıdır düşman derbenti…
Sırtı dünyayı taşıyan aziz…
Senden olanlar yemyeşil filiz…

Tütünü sarıdır, aslı sarımtırak…
Göyneğinde saat, açılır şırak.
Aziz çavuş tüten dumanı bırak!
Taze ekmek ile peynir sarmaşık ...
Tandır kokulu köyüm…
Sana hasretim içimde hep karmakarışık…

Patostan savruluyor toz toprak…
Kayış gevşek ise olmaz orak.
İnsan olana lazım!
Kıymetini bilirse güzel kısrak…
Harman yerinde ise ancak okunur bozlak…

Ham beklerse meyve dalında …
İster incir ister ayva…
Şerbetinden iç te doyma.
Köyümün;
Bal gibi pınarı güzel..
Al yanaklı kızları güzel…

Köy çeşmesinden içilir buz gibi suyu…
Kızlar toplanır yok mu bir yavuklu..
Yak türküyü belli mi olur,
Aşka susamış belki biri bulunur…

Oy nenem özledim, hem seni hem de köyümü
Mektup yazdım postacı Ulaştırır yıl dönümü

Dedeme selam söyle!
Duâ etsin!
Döndürmesin kıbleden Rabbim yönümü
Nasip olursa en kısa zaman da geleceğim, çok özledim köyümü…