Köyümü Özledim Şiiri - Mehmet Kurağ

İçimde öyle bir sıkıntı varki,
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.
Yaşadığım dünya o kadar darki
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.

Sabah olur kuş sesiyle kalkardım,
Gözüm açar dağlarına bakardım,
Irmağında sular gibi akardım,
Dostlar ben doğduğum köyü özledim

Yaylalarda çok inekler güttüğüm,
Ağaçların gölgesinde yattığım,
Kırlarında çiçek olup bittiğim,
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.

Çaylarında serin sular akardı
Çağlaması yüreğimi yakardı,
Çiçekleri başıma tac takardı,
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.

Dağlarında binbir çeşit ot biter,
Bahçesinde bülbül öter, kuş öter,
Gözümde köyümün hasreti tüter,
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.

Yollarında oynadığım koştuğum,
Aşka gelip alevlenip, coştuğum,
Mektebinde insan olup piştiğim
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.

İnsanları haram nedir bilmeyen,
Başkasının ekmeğini çalmayan,
İçimde bir sızı varki dinmeyen,
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.

Hasret kaldım havasına suyuna,
Oturdum düşündüm boylu boyuna,
Birgün olur, herkes döner köyüne,
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.

Cebimde olmadı belki hiç param,
Yemedim çok şükür bir lokma haram,
Yol verin dağlarda köyüme varam
Dostlar ben doğduğum köyü özledim.

Havası sert insanı mert Derbent'in
Yoksulluğu içime dert Derbent'in
Söyleyecek son sözüdür Mehmet'in
Dostlar ben doğduğum köyü özledim,
Yıllar boyu kavuşmayı gözledim.