Köyümü Köylümü Tanıyamadım

Yaylacığa vardım selo dostumla
Yüregim burkuldu ağlayamadım
Viran olmuş köyüm kimse kalmamış
Bir kaç yaşlı gördüm tanıyamadım

Bir matem havası sardı ruhumu
Anında tüketti tüm umudumu
Nasıl anlatayım size durumu
Geldim gördüm amma tanıyamadım

Koyunun kuzunun nesli tükenmiş
Keçilerin devri çok eskidenmiş
Köyde havlayacak köpek kalmamış
Bura bizim köymü tanıyamadım

Sınır kavgaları geldi aklıma
Cehaletin yeni vardım farkına
Dönüpte bakmıyor giden ardına
Öksüz kalmış köyüm tanıyamadım

Ne ormanı kalmış ne de bagları
Çöle dönmüş mor sünbüllü dagları
Durgun akar çağlamıyor suları
Pınarları gezdim tanıyamadım

Kimisi yaşlanmış kimisi ölmüş
Yaren arkadaşlar şehire göçmüş
Geri köye dönmek beyhude işmiş
Köyümü köylümü tanıyamadım

Ozan Güner derki bitti umudum
Ne hallere düştün kurban olduğum
Gece gündüz hayalini gördüğüm
Demirci babayı tanıyamadım

Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 15.05.2007