Köyümü Gördüm Şiiri - Yusuf Dursun Bulut

Ne dostluk ne dayanışma kalmış,
Akraba akrabaya el olmuş.
Köyüm kötülük yurduna dönmüş,
İçi nefret kokan insanları gördüm.

Çocukluğumun geçtiği bozkırda,
Kekik, çiğdem çiçek açmış orda.
Kuşburnu, alıç yeşermiş bayırda,
Hasret kokan gülleri gördüm.

Baykuşlar ötüyor damlarda,
Geçmişi aradım yıkık duvarlarda.
Dedi kodu kazanı kaynıyor harmanlarda,
İçine kötülük koyanları gördüm.

Hasretim var; koyun kuzuda,
Dolaştım Topkaya, boruklu yazıda.
Harap olmuş İnönü, baykuş yapılan kazıda,
Maşatlıkta gezenleri gördüm.

Bağlar bozkıra dönmüş,
Kavak, söğütler bir bir sökülmüş.
Bahçeler kuruyup kalmış,
Elma, kiraz kesenleri gördüm.

Garip Yusuf geldim köyüme,
Alıştım guguk kuşunun sesine.
Hayranım köyümün yeşil süsüne,
Otlağında, çayır çimen laleler gördüm.

Yusuf Dursun BULUT