Köyümü Çok Özledim Şiiri - Cemal Bağ

Çok özledim
Anamın sac ekmeğini
Bulgur pilavını yoğurdunu
Yaylanın yayık ayranını
Kekik kokan ellerini
Sıcak özlem dolu kollarını

Çok özledim
Köyümün meşe palamudunu
Dardağanını alucunu
Ve çeşme başındaki
Asırlık dut ağacının
Koyu gölgesinde oturmayı
Dökülen dutları yemeyi.

Çok özledim
Köyümün bayırlarında
Özgür dolaşan atlarını
Ekin tarlalarını bağlarını
Bana yabancılaşan mağrur koyun çobanını
Ve kurt köpeğini.

Çok özledim
Babamın nasır tutan güçlü ellerini
Yarıcı Memonun toprağa umut dolu bakışlarını
Bacımın doğurgan koyuna keçiye ineğe
Sevdalanışını umudunu
Gençlerin şehre olan özleyişlerini
Mektepli çocuğun gülüşünü.

Çok özledim
Köyümün sessizliğini
Patika yollarında koşuşan ürkek kertenkelelerini
Yosun kokan derelerinde yüzmeyi
Balık tutmayı
Kırlarında kekik ve çiçek toplamayı.

Çok özledim
Köylüm Aliye
Sarılıp hüngür hüngür ağlamayı
Köy harmanında
Bacılarla gardaşlarla
Kol kola halay çekip oynamayı.

Çok özledim
Sabahleyin horoz sesleriyle uyanışı
Koyun kuzuların meleyişlerini
Kuşların ötüşünü
Kurbağaların bağırışlarını
Köpeklerin gökyüzüne havlayışlarını.

Çok özledim
Damların karını küreklemeyi
Kartopu oynamayı
Keklik avına çıkmayı
Yazın dağların karında yürümeyi

ve pınarlarında çağlayanların da
Kana kana su içmeyi
Gerçekten çok özledim
Garip şirin köyümü.

1999