Köyüme Özlem Şiiri - Sinan Gündoğ

Çalıştım tarlada nasır tuttu ellerim
Yaktı temmuz güneşi zaman zaman terledim
Elde kürek toprağıda belledim
Böyle gelip geçti,benim günlerim.

Kuzuları otlattığım günler gelir aklıma
Akşam çabuk olurdu,varamazdık farkına
Dikerdik,dikerdik gözleri ayın şavkına
Gitmezdik evlere dururduk inadına.

Buğdaylar sarardımı imeceyle biçilir
İçi yanar insanın soğuk sular içilir
Sohbet muhabbet olur,akşamı tez getirir
Yolunu gözlediğim,köyden vazmı geçilir.

Sanki güneş doğar,çalışanın bağrında
Alev alev yanar için suyun yoksa yanında
Ayrı bir lezzet vardır eriğinde,kirazında
Bir hoş olur dinlenmesi,yeşil üzüm bağlarında.

Tarladır köylünün ekmek teknesi
Çok zevkli olur ekin biçmesi
Yedinizmi bilmem üzüm pekmezi
Karapınar suyunun hoştur içmesi.

Köyün odasında edilir sohbet
Hepsi yaşlı dede gırgır muhabbet
Kafayı şişirmezler vermezler zahmet
Konular bellidir,ya mucize ya keramet.

Kimi cami önünde ezanı bekler
Kimi yürüyemez artık seksekler
Seksenlik dedeler ölüm beklerken
Ağlayan bebekler yarını bekler.