Köyüme Hasretim Şiiri - Kasım Akdemir

Köyümün Hasreti

Ardahan Tepeler denilen köyde
İnsanlar candı canandı özde
Hele patates, kaz eti pişerken közde
Köyümün hasreti depreşti bende

Hollanda’dan Ardahan’a uzanır yollar
Akdemir ülkeler geçer, araba sollar
Yorulur beyinler düşler hayaller
Köyümün hasreti depreşti bende

Gurbet dedik özlemim o tatlı belam
Ana dilde eğitim kalktı aybalam
Zalim Avrupa da yaşamak haram
Köyümün hasreti depreşti bende

Ey ahali ben hep doğruyu söylerim
Gelende pişman gelmeyen de; Avrupa’yı neylerim
Ana vatanda yaşamayı yeğlerim
Köyümün hasreti depreşti bende

Tedavüle girdi Avro devirler döndü
Kimi insanların ocağı söndü
Eski durumlar, refahlar nostalji oldu
Köyümün hasreti depreşti bende

Sanki açık mahpushane özgürlük nanay
Havalar hep kötü gözükmez ki ay
Dertler çoğaldı çözüm ise şinanay
Köyümün hasreti depreşti bende

Akrabalar anavatandan gelemez
Gelmek istese de vize alamaz
Göz yaşlar ı sel olur kimse silemez
Köyümün hasreti depreşti bende

Anavatandan evlenmek istersen eğer
Flaman engel koyar istemez meğer
İthal damat, gelini almaya değer
Köyümün hasreti depreşti bende

Bırak gurbet tutma artık yakamı
Sılama varayım; istemem burda makamı
Hollanda acı vatan atmasam da artık cakamı
Köyümün hasreti depreşti bende

Kasım Akdemir’im tutmaz dizlerim
Dost akraba mı her an için özlerim
Hollanda da ölürüm binaenaleyh sözlerim
Köyümün hasreti depreşti bende

Kasım Akdemir
Hollanda