Köyüme Hasret Şiiri - Rabia Barış

KÖYÜME HASRET

Hasretim köyümün yaylalarına,
Basamak basamak kayalarına,
Kıvrım kıvrım oyalarına,
Dağına, taşına, sevdasına hasretim.

Hasretim, boz meşenin mazısına,
Kara koynun kuzusuna,
Sivri kalenin zirvesine,
Gök tepe’nin güneşine,
Güllü kızın telaşına hasretim.

Hasretim, çifte oluklu çeşmesine,
Ocak başının sohbetine,
Yaşlı dedemin muhabbetine,
Gönlümün gurbetine hasretim,
Mor kadife yorganına,
Sap üstünde urganına,
Çayırlıkta harmanına, hasretim.
Karadağ ın kaklığına,
Kara kuyunun çıkrığına,
Yeşil tepenin kekliğine hasretim,

Hasretim, al duvağın tozağına,
Karşı yakanın uzağına,
Tahtadan, kaşığına,
Yorgun düşmüş aşığına hasretim.
Dersine tepesine,
Islıkla ulaşılan cep esine.
Kıl çadırdan alay çığına,
Çöp gelinden oyuncağına,
Çoban dayımın kavalına hasretim.

Hasretim, hızmalarına, küpelerine,
Gümüşlükten tepelerine,
Ormanda, patika yollarına,
Patika yolların çalı çılpı dallarına,
Ay agalı, ay bacılı dillerine hasretim.
Vadisine, ovasına,
Köyün öte yakasına,
Deli kanlının cakasına hasretim.

Eğri çıranın kangal topuzuna,
Taşlı tarlanın kenger sakızına,
Sarı kızın ala ikizine hasretim,
Palamut dağının tiftik keçisine,
Tiftik keçinin ak postuna,
El dokuma cicimine,
Kıt kanaat geçimine hasretim.

Köseli’den, karakayasına,
Haçça gelinin çufa sayasına,
Ayşa bacının tarhanasına hasretim.
Burma bıyıklı efelerine,
Çifte yürekli dedelerine,
Ak pürçekli ebelerine hasretim.
Ben köyüme hasretim,
Velhasıl, geçmişime hasretim...

Rabia BARIŞ