Köyümdeyim Şiiri - Hamdi Oruç

Köyümdeyim

İstanbul neleri unutturmadın ki bana
Bağlar bahçeler neşe kaynağımdı

Köyümün deresinden gelen kurbağa seslerini dinliyorum bu akşam
Deli gibi özlemişim o sesi
Çocukluğum tıka basa kuş dolu
Yeni biçilmiş ekin tarlalarında da yürüdüm
Çok özlemişim.
Sarışın bir sesle konuşmasını tarlaların...

Bağlar bahçeler neşe kaynağı...
Ağaçların avuçlarında kuş sürüsü

Bu gün yılan da gördüm
Su yılanıydı varsın olsun
Kırlangıçlar gördüm
Hepsini özlemişim
Yerini arayan harfler gibi göklerde uçuşları
Mutluluk yazıyorlar gönlüme

Kırlangıçların sevinçli gölgeleri bile kanat çırpıyordu bana
Bakla tarlalarından gelen yeşil kokuları özlemişim.

Bir baykuş öterdi ilerideki dertli çatıda her yatsı ezanı vakti
Kulaklarım onda
Bu gece ötmedi, ölmüş olabilir
Biliyor mu o baykuş ağladığımı kendisi için

Çağın ziraat ilaçları en zehirli tuzak…
Gönlümün kuşlarına da tuzakları var zaten zamanın
Gönlümün kuşlarının kaderleriyle aynı sanki çağın kuşlarının kaderleri...

Şükür gecesi-gündüzü dolu dolu geçiyor günlerimin
Eski Kel tepeye rüzgarlıklar koymuşlar elektrik üretiyorlar
Saç ekilmiş sanarsın Kel tepeye
Ve mezarlığa bakınca aydınlığa çıkıyor yolum
Bey bayır sabaha kadar yıldızlarla sohbet etti yine
Amma çok şey değişmiş be köyümde
Karşıdaki ışıklar olmasaydı keşke
Ah her şey çocukluğumdaki gibi olsaydı
Karşılara ürpererek bakmayı çok özlemişim
Çocukluğumun sesiyle neden konuşmuyor köyüm
Merasında boğa güreşleri de yok artık köyümün
Deresinde kala kala üç-beş söğüt ağacı kalmış
Derenin suyunda yetim bakışlar
yetim alkışlar
Yetim şimdi gökler ve yer
Kuş kervanları da gelip-geçmiyor…

Hayallerime uzandı kör ellerim
Ölümün pençesinde çocukluğum ve köyüm
Deresiyle,merasıyla şimdi ölüyor köyüm...

Yine de ben gönlümü köyde bırakıp döneceğim İstanbul'a.

Bir başka güzelsin köyüm bahar günlerinde...
Dalları kırık köyüm
Fırtınaya yakalanmış kuşa yeşil yuvasısın köyüm
Bahar ve gözlerime çiçek saksısısın köyüm