Köyümden mektup. (1) Şiiri - Hilmi Coşkun

Kadir dedemlerin, çorak tarlası
Apartıman ile, doldu gardaşım.
Sardı her bir yanı, sis ile duman
Kırdaki çiçekler, soldu gardaşım...

Beton kaplanıyor, dağı, ovası
Bozuldu hep. kurdun, kuşun yuvası.
Şehrin kargaşası, bitmez davası
Buraya da bela, oldu gardaşım...

Sürerim tarlayı, haftada, ayda
Ektim de mahsulü, görmedim fayda.
Yarısını kurda, Kuşa, yem say da
Kalanını eller çaldı gardaşım...

Kirlendi kurudu, derenin suyu
Olmuyor faydası, kazsamda kuyu.
Gitti bütün gençler, terketti köyü
Hastası, yaşlısı, kaldı gardaşım...

'Kul Hilmim', düşünür Dalarım bazen
Köyümde yok idi, bizleri üzen.
Yaklaştıkça şehir, bozuldu düzen
Rahatı, huzuru, Aldı gardaşım...