Köyümden Esen Rüzgar Şiiri - Yakuphan Nu ...

Bugün bir başka açtı güneş,
Gün bir başka doğdu.
Özlemini, yaşadığım sılayı getirdi bana
Köyümden esen rüzgar.

Önce pilekiye gömdüğümüz ekmeğin
Sonra da sobanın üstünden tüm eve yayılan güvecin kokusu,
Kana kana içtiğimiz suyun soğukluğunu da alıp
Misafir oldu günüme

Sahiden ne de güzeldi köyüm?
Tutkuyla yaşardık hüznü de, sevinci de...

Kahkahalar atardık göğü inleterek,
Delicesine gezerdik kıskanarak,
Ben, burada ağlardım hıçkırarak!

Minareden gelen bir sela yıkardı bizi
Ah o hoşça kal demeden gidenler...
“O güzel bedenin içindeki yürek, toprak olabilir mi?” diye düşündürüp
Bize toprağı öptürenler…

Hatırlarım hala;
Yüzümü avuçlarının arasına alamayıp ufuklara daldığımda,
Toprağı avuçlayıp yüzüme sürdüğümü…

Sevda
-ki ruhuna egemendir insanın
Buranın insanlarına güvenin, inanın
Aşklar, sevdalar unutulmaz ya
Adında gizlidir anılarım.