Köyümde Yabancıyım. Şiiri - Seyfet Bozçalı

Kırk yıl oldu köyümden ayrılalı,
Ben köyüme, köyüm bana yabancı.
Genç nesiller büyüklerden soralı,
Ben köyüme, köyüm bana yabancı.

Anlamsız bakışlar dünyamı yıktı.
Selam verdiklerim yüzüme baktı.
Köyde kimlerdensin diyenler çıktı,
Ben köyüme, köyüm bana yabancı.

Sanarsın hiç sokağında gezmedim,
Kırlarında koyun, kuzu gütmedim.
Şafak ile tarlalara gitmedim.
Ben köyüme, köyüm bana yabancı.

Sabah erken derelerden geçerdik,
Yaylasında soğuk sular içerdik,
Hep birlikte tarla, otlak biçerdik,
Ben köyüme, köyüm bana yabancı.

Sanki çocukluk yıllarım silinmiş.
Gurbetteki hep yabancı bilinmiş.
Gözden ırak hafızadan silinmiş,
Ben köyüme, köyüm bana yabancı.

Gece, gündüz tarladan sap çekerdik,
Selam verip hal ve hatır sorardık,
Hep yan yana birçok harman ederdik,
Ben köyüme, köyüm bana yabancı.

BOZÇALI der ebeveynler ölmüş,
Yaşıtlarım dedeyle nine olmuş.
Yeni kuşak bizi yabancı bulmuş
Ben köyüme, köyüm bana yabancı.