KÖYÜMDE SONBAHAR
Sararmıştır şimdi köyümün kale başları.
Kapatmıştır yapraklar, ıslak siyah taşları.
Issız dağlar teslim almıstır, kurtları kuşları.
Sarı bir buluta mı döndü, gürgen ağaҫları?
Günde kaҫ kişi su iҫer, şu Dizgine suyundan?
Gümüş renkli gemilere bakın, Köseli köyünden,
Geҫiyorlardır öyle nazlı nazlı, Eynesil koyundan.
Selamını alsın, Kösemen köyünün dik yamaҫları.
Kalmamıştır artık köyümde, koyun kuzu sesleri.
Uzundur kış ayları, heyacansız, kesik nefesleri.
Gurbete mi göҫüp gitti, Hülya kızın son hevesleri?
Yavaş yavaş işleyecek burda, takvim sayaҫları.
Oysa biz, heyacanlar yaşamıştık o dağlarda.
İlk ten kokularını tatmıştık o yeşil bağlarda.
Gözlerimiz buğulanır, duygular bile ağlar da.
Uzağız sılaya, özleriz kış mevsimini, o kıraҫları.
Sonbahar 2013
RECEP UYGAR SARIAL/ ALMANYA
Kayıt Tarihi : 7.10.2018 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Almanya da yasiyorum. 2013 Sonbaharinda agabimin cenazesini götürmüstüm. Cok hüzünlüydüm. Dizgineden cocuklugumda yaptigim gibi Karadenize baktim, hüzünlendim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!