Köyümde Şimdi Şiiri - İbrahim Şahin 2

KÖYÜMDE ŞİMDİ

Şimdi;
Güneş vurmuştur
Karşı Alin yakaya
Düşmüştür kız kızan yola
Kimi üzüm devşirir dalda
Kimi üzüm taşır, odun taşır
Kimi çatmış çatı taşı
Kestirme kaynatır
Süzer çökertir
Döker koca kazana
Sürer fırına, iledin ölüsü
Kaynar köpürür kazan
Kızarmış demir eriten köz
Közde atılmış mısırlar çıtır çıtır
Anası kavlatmış üç beş ceviz
Üçü yer, beşi yer, mısırla ceviz
Güneş dikilmiştir tepe üstü
Ortaya konan leğen dolusu batırma
Soğuk mu soğuk, özlü mü özlü
Hele yanda sivri biberi acı mı acı
Çalınır kaşık bayram havası, düğün havası
Üstüne yenen o altın sarı üzüm, kan kırmızı nar
Dermiştim bir zamanlar, varmıştım tadına, tüter şimdi

Yıldızlar tekmil, ay gözetlemede
Serilmiş bir çul, bir çuval yastık
Doluşmuş çocuk çocuk uyur tatlı tatlı

Ağaca bağlı öküz, gevişler
At tepinir, köpek hırlar
Tavuk horoz sessiz tüneğinde
Gecenin sessizliğini böler bir yarasa
Arkta akan suyun şırıltısı, şarıltısı
Kaynar koca kazan, pekmez, köpük köpük
Yanar ateş, köz; kor kor, kızarık demir kızılı
Pekmez hiç pişmeyecekmiş gibi, köz sönmeyecekmiş gibi

Güneş kızılını vurmuştur doğu dağın doruğuna
Dağlar seni- beni çağırır, bağlar çağırır, yollar çağırır
Bir telaş başlar, koyun kuzu meler, at tepinir
Güneş aynasını tutmuştur Alin Yakası’na
Koyun, inek sağılır, bölünür uyku, gözler mahmur
Düşülür yola, kimi koyun- kuzu peşinde, sığır peşinde
Kimi ata eşeğe binili, kimi yaya, kimi sırtında yavrusu
Cepheye taşınır gibi taşınır yollar, kesilmez ardı arkası
Dağlar şenlenir, yollar şenlenir, bağlar şenlenir köyümde