Ben mi çocuktum bayramlar mı körpeydi
Bilmiyorum ki içimde ki o heyecan neydi
Karşılıksızdı arkadaşlık ve de samimiyet
Bir küçük gülümseme en güzel hediyeydi
Büyük küçük tüm köy yollara dökülürdü
Camiye varılırdı da usulca diz çökülürdü
Namaz biterdi amma asıl bayram başlardı
Şekerler toplanır, büyüklerin elleri öpülürdü
Köyümün küçük camii de heyecanlanırdı
Her vakit böyle kalabalık olacağını sanırdı
Yüzler gülerdi, gönülleri mutluluk sarardı
Sahte değil hakiki olarak bayramlaşılırdı
Camiden çıkınca topluca mezarlığa gidilirdi
Geçmişler hatırlanır hepsi için dualar edilirdi
Küçüklere latifeler yapılır, sevecen tavırlarla
Büyüklerin hali sorulur hürmet gösterilirdi
Bayram boyunca köyde çocuklar dolaşırdı
En çok şekeri toplamak için hepsi yarışırdı
Akraba olsun olmasın tüm kapılar çalınırdı
Girenler çıkanlar çoktu ve kapılar aşınırdı
Şimdi ki bayramlar daha bir samimiyetsiz
Ümmet bayram kutlamaya pek bir niyetsiz
Herkes fani dünyanın fani derdine düşmüş
Baktım ki, kullar içinde kalmamış hiç dertsiz
24.05.2018
Kayıt Tarihi : 25.5.2018 08:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!