Köyümde Şiiri - Fikri Avşar 2

                 KÖYÜMDE
Her evin ineği,atı olurdu.
Kapının önünde iti olurdu.
Keçiden,koyundan sütü olurdu.
Şimdi tutulacak işi kalmamış.

Kocaöldüren,Yellibele konacak,
Sürüleri birer birer sağacak.
Koca ardıça salıncaklar kuracak.
Kızlar bitmiş gelinler de kalmamış.

Günkurusu pekmezimiz olurdu.
Pestil ,bastık,sucuk ayrı dururdu.
Reçel güzden toprak küpe konurdu.
Sergi için bağa giden kalmamış.

Gökçegözden tereleri biçerdik.
Velhan tarlalardan yemlik seçerdik.
Yufkanın içine tuz da ekerdik.
Şimdi ağızların tadı kalmamış.

Ava gidilirdi kışın gününde.
Kar yağardı sayki damın boyunda.
Bulgur pişirilirdi tavşan suyunda.
Ne tazısı ne de çulu kalmamış.

Sıpaları katarlardı danaya.
Manda boduğuyla sakın kalmaya.
Semer vurulmazdı acemi taya.
Ahırın kapısın açan kalmamış.

Odunlar dizerdik damın önüne.
İmece ederdik tandır gününe.
Kaynanalar kıyamazdı geline.
Şimdi bir arada duran kalmamış.

Gurbetteki özlerdim ben seni köyüm.
Bulgur pilavıydı en möhkem öğün.
Üç gün çalınırdı düğünün,toyun.
Sin sin ateşinden aşan kalmamış,
Meydanlarda güreş tutan kalmamış.

Fikri Avşar halay başı çekerdi.
Yanına dizilirdi,yaşlısı genci.
Ayak için türkü mani geçerdi.
Onu çalan davul zurna kalmamış.
                           04.04.20180
                            Fikri Avşar