Köyüm yanıyor dostlar!
Evim yanıyor dostlar!
Sandığım sepetim,
Kapım bacam yanıyor.
Köyümün asmaları,
Yemyeşil ağaçları yerli yerinde duruyor;
Ama benim evim yanıyor..
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Hassasiyyetinizi hem kutluyor hem alkışlıyorum.. Yıllardır tükenmedi bu acı neyleyim.. ya onlar çok DAYILI Ya biz beceriksiziz diyeceğim amma biliyorum DAYILARI çok onların koca avrupa arkalarında(mahsus küçük harf yazdım avrupayı)
Ne desek boş kalemin daim ilhamın bol olsun dostum ALLAH YARDIMCIMIZ OLSUN YOKSA FIRATIN ŞAHİTLİĞİ GIRŞ (kuruş)ETMİYOR
SEVGİYLE KALIN ESEN KALIN
yürek yanıyor değerli şaire...
yangının etkili bir dille resmini çizmişsiniz...
tekrarlanmaması dileğimle...
kaleminiz ve yüreğiniz daim olsun...
selam ve saygılarımı sunarım....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta