Köyüm yanıyor dostlar!
Evim yanıyor dostlar!
Sandığım sepetim,
Kapım bacam yanıyor.
Köyümün asmaları,
Yemyeşil ağaçları yerli yerinde duruyor;
Ama benim evim yanıyor..
Evler tütüyor buram buram...
Çoluk çocuk,anam babam,
Muhtar Emmi,Öğretmen Bey
Hep bakmaktayız ağlamaklı...
İmam Efendinin dudakları kıpır kıpır,
Dualar etmekteyiz,gözlerimiz yaşlı..
Evler değil,yüreğimiz yanıyor.
Alet olmadık,yataklık etmedik diye eşkiyaya,
Kopartmak için bizi yuvamızdan
Evlerimizi yaktılar,yüreklerimizi yaktılar.
Ölen babalar,fidan gibi oğullar
Telef oldular a dostlar!
Biz millet için yanıyoruz
Milletin haberi var mı dostlar?
Fırat tanık bu yangına.
Fırat akıyor,derdimizi taşıyor.
Dinleyin Fıratı dostlar.
Köyümüzden haber var.
Yanıyoruz dostlar! Aman deyim,
Bir şeyler yapın,yüreğimiz kanıyor.
13 Kasım 1997
Nesrin OlcayKayıt Tarihi : 28.3.2008 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
13 kasım1997'de Fırat kenarındaki küçük bir köyü PKK'lılar ateşe verip sadece evleri yakmışlardı.Bu köylüler onlara erzak verip,yataklık yapmamak gibi büyük bir suç işlemişlerdi! Yaşlı bir adamcağızın ''Evim yanıyor a dostlar''diye dövünerek ağlamasını günlerce hafızamdan silememiştim.
Ne desek boş kalemin daim ilhamın bol olsun dostum ALLAH YARDIMCIMIZ OLSUN YOKSA FIRATIN ŞAHİTLİĞİ GIRŞ (kuruş)ETMİYOR
SEVGİYLE KALIN ESEN KALIN
yangının etkili bir dille resmini çizmişsiniz...
tekrarlanmaması dileğimle...
kaleminiz ve yüreğiniz daim olsun...
selam ve saygılarımı sunarım....
TÜM YORUMLAR (2)