Köyüm ve Bahtım Şiiri - Hamza Alpaslan

Mazıdağları ile Şeyhan dağları arası
Yalçın ve ulaşılmaz tepelerin ortası
Ulu taşların dibinde kurulmuş obası
Hesenanlı derler köyümüzün tebası

Etrafında otuzüç çeşme ile ünlüdür
Tüm bölgede hazırcevapları bilinir
Her taşı her ağacı görenlerce sevilir
Seydi derler seyidlikle insanları anılır

Çeşmeler arasında Eymetal en güzeli
Heybetli kayasından gürül gürül suları
Agustosta çatlatıyor güzelim karpuzları
Hesenanlı seyidlerdir oranın insanları

Hem dağı var hem ovası şırıl şırıl suları
Üzüm bağları sarar köyümüzün etrafı
Koyun kuzu simgesidir şenlendirir obayı
Çok önceden kurmuşlar Birık a Hesenayı

Orda doğmuşum çetin bir kış gecesi
Zavallı Annemin yokmuş hiçbir ebesi
Keçi makasıyla kesmişler göbeğimi
Fırtınalar kopar iken evimizin üstünde

Ev dediğin yığma taşlı bölümler imiş
Ağaç sütunlarla damın tavanını tutarmış
Bir tarafında koyunlar melul bakarmış
Öbüründe üç kuşak ailemiz yaşarmış

Böyle doğmuşum çok fırtınalı bir gece
Zifiri karanlıkta Anneciğime her hece
Zulümle figan olmuş sancıları o gece
Köyümüzün dağı taşı fırtınadan inlerken

O gün bugün bahtım hep kara oldu
Sevgi ararken yüreğime azap doldu
Ne çocukluk nede gençlik hoş oldu
Sevgi ile yaşamaya hep umutlu iken

Fırtınamı aldı götürdü benim bahtımı
Karanlıkmı örttü görünmez sevgilerimi
Artık istesemde dönememki ben geri
Bari ölmeden bulsam aradığım sevgiyi