Köyüm Meşe - Dağ Çay Şiiri - Kamil At

Uzun yıllar sonra köyüme gittim
Kaygısız korkusuz gezdim dolaştım
Değişmişim, ben kimi incittim
Terk edilmiş eski yerine şaştım.

Başımı aldım tuttum uzak yolunu
Kurumuş ot arısız kelebeksiz kalmış
Dağ kertenkele'si kurutmuş dilini
Hasretle gider suya, başını almış.

Vardım gittim ıssız kalmış bayıra
Yabani güzel, ilginç domuzları var
Bir dağında daldım hayal ile seyire
Gördüm, bin yıllık işgal izleri var.

Kavurucu sıcakta toprağa uzandım
Rüzgarlar burnuma koku getirdi
Dağ çayını kokladım yandım a yandım
Aklım beynimden fırladı oturdu.

Silinmiş, tarım yaşam olmaz diye
Büyüdüğüm köyüm eski yerde yok
Meşeler inat etmiş yaşıyor ölesiye
İz taşıyor işaretli içinde sırlar çok.

Kamil At dağın bitmez çay kokusu
Meşeler tanıktır içimi hoş ısıtıyor
Başka yere taşınıp gitmiş köy kokusu
Güneş can meşe kökünü kuşatıyor.