Köyüm Kırkpınar Şiiri - Şerife Gündogdu

Bir cennet misali yemyeşil ova,
Şu dünya durdukça dursun Kırkpınar.
İçinde hoşgörü sıcacık hava,
Sevenlere her dem yarsın Kırkpınar.

Bu güzel köyümün adı Kırkpınar,
Ulu söğütleri adeta çınar,
Her yerden fışkırır tatlı bir pınar,
Yanan yüreklere karsın Kırkpınar.

Ovasında türlü çiçek açıyor,,
Papatyalar mis kokular saçıyor,
Her köyün insanı bur dan geçiyor,
Bir gören bir daha görsün Kırkpınar.

Dört oluk çeşmesi durmadan çağlar,
Onunla boy verir bostanlar, bağlar,
Gıptayla bakıyor karşı ki dağlar,
Sırların içinde sırsın Kırkpınar.
.
Civar köylere de yeter merası,
İçinde yayılır tayı, dorusu,
Bin çiçekten bal yapıyor arısı,
Köylerin içinde birsin Kırkpınar
.
Çalışkandır erkeği ve kadını,
Duyurmuştur asaletli adını,
Misafirler unutmuyor tadını,
Sen cennet misâli yersin Kırkpınar
.
Ulaşım kolaydır, güzeldir yolu,
İnsanı saygılı tatlıdır dili,
Gelinlik kızları köyümün gülü,
Sevenler murada ersin Kırkpınar.

Arife gününde evler nurlanır,
Gurbetteki, sıladaki derlenir,
Bayram günü mutluluklar gürlenir,
Barış çiçekleri dersin Kırkpınar.

Vilayeti Afyon, ilçe Emirdağ,
Araya kurulmuş sevgiden bir bağ,
İnsanı sağlıklı, yüz yaşında sağ,
Sen ömre bedel bir yersin Kırkpınar.

Düğünlerde boldur kavurma eti,
Yaprak sarmasının bilinir methi.
Kaymağı, yoğurdu mis gibi katı,
Her şeyin hasını yersin Kırkpınar.

Selâm olsun gelir isem hatıra,
Gönlümden geçeni yazdım satıra,
Sinan kızı Şerife’den hatıra,
Bilmeyenler beni sorsun Kırkpınar.