Köyüm Issız Mahzun kalmış

Sıcak Rüzgar
388

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Köyüm Issız Mahzun kalmış

KÖYÜM ISSIZ VE MAHZUN KALMIŞ…

Ata ocağımda tütmez oldu duman,
Evler yıkık, sokaklarda derin bir figan.
Göç etmiş çocuklar, yuvalar bomboş,
Köyümde bir hüzün, bir kimsesizlik coşmuş.

Tarlalar kurumuş, başaklar solmuş,
Göklerden yağmur değil, sessizlik dolmuş.
Çeşmeler gözyaşı döker gece gündüz,
Kimse kalmamış, sokaklar sessiz.

Kapılar kilitli, perdeler solmuş,
Taş duvarların sıvası dökülmüş, bozulmuş.
Kırlangıçlar yuva kurmaz olmuş,
Issız köyümde hayat durmuş.

Bir zamanlar harman kokardı her yan,
Koyunlar kuzular yayılırdı her an.
Şimdi tarlalar çorak, meralar suskun,
Geçmişin izleri toprakta mahzun.

Dedem nasihat ederdi: "Terk etmeyin köyü!"
Dinleyen olmadı, savruldu nesil kökü.
Şehirden gelenler köyü tanımaz oldu,
Komşuluk, akrabalık hepsi yok oldu.

Evlerin avlusunda baykuşlar öter,
Taş duvarlarda yılanlar gezer.
Bir zamanlar cıvıl cıvıl olan sokaklar,
Şimdi hayalet gibi bomboş yapraklar.

Anam babam o toprakta yatar,
Dualar semaya ard arda çıkar.
Bir cenaze için köye döner olduk,
Gelenler gidince köy yine unutulduk.

Yol uzun, köy ıssız, çamur diz boyu,
Mezarlıkta taşlar bile hüzün dolu.
Sessizliğe bürünmüş köyün meydanı,
Bir zamanlar neşeyle çalan kapılar artık kapalı.

Ormanda rüzgâr, tepede kartal,
Ama köyde ne duman var ne de hayal.
Gözlerim dolar, içimden bir of çekerim,
Ah köyüm, nasıl da yalnızlıkla beklerim.

Şehir havası kirletmiş gönülleri,
Nesiller unutmuş eski değerleri.
Helali haramı bilmez olmuş çoğu,
Köyde bereket kalmamış, olmuş virane oyu.

Tilki, tavşan, doğa bile şaşkın,
Gelen giden insanlara bakar kaygılı bakışın.
Köyümün çeşmesi gözyaşı döker,
"Ne olur gitmeyin!" diye sessizce der.

Geri dönmek isterim her defasında,
Ama yollar uzun, gönlüm yasta.
Bir gün dönersem eğer son nefesimde,
Köyümde yatarım, anamın dizlerinde.

Issız kalmış köyüm, yıkılmış damların,
Baykuş sesleri dolmuş avluların.
Ah köyüm, bekle beni sabırla,
Bir gün döneceğim sonsuz bir huzurla

......................................................................

Ata ocağım tütmüyor artık,
Yuvalar boşalmış, kalmamış artık,
Çocuklar şehre gitmiş, yollar ırak,
Köyüm sessiz, köyüm viran…

Dağların eteğinde cıvıl cıvıl bahar,
Bir kartal, bir leylek dönerken diyar,
Açmış çiğdemler, papatyalar ne güzel kokar,
Ama yüreğimde bir sızı, köyüm viran…

Sular akmaz olmuş, çeşmeler suskun,
Yaylalar kurumuş, otlar boynu bükük,
Koyunlar, inekler, tavuklar yoklukta çırpınır,
Tarlalar öksüz, köyüm viran…

Kapılar kapanmış, perdeler solmuş,
Tahta duvarlarda yılanlar yuva kurmuş,
Baykuşlar ötüyor, evler mahzun durmuş,
Gölgesiz avlular, köyüm viran…

Dedemin sesi çınlar kulaklarımda,
"Terk etmeyin bu köyü!" derdi her defada,
Ama herkes gitmiş, yollar kapanmış ardında,
Bir ‘ben’ kalmış, köyüm viran…

Eskiden bahçeler meyve kokardı,
Harman yerinde koyunlar meleşirdi,
Gelinler türküler söylerdi,
Şimdi sessizlik var, köyüm viran…

Şehirden dönenler köyü tanımaz,
Köylüler birbirine selam vermez,
Herkes yabancı, kimse hatırlamaz,
Köyün ruhu gitmiş, köyüm viran…

İhtiyar dedeler yolları gözler,
Torunlar büyürken öğütler dinlenmez,
Fazlaca açık gezer kızlarımız,
Nesil bitmiş, köyüm viran…

Ormanlar kesilmiş, tepeler çıplak,
Ağaçlar suskun, kuşlar uçmaz artık,
Gökyüzü hüzünlü, bulutlar kara,
Gök ağlamaz, köyüm viran…

Bayramlarda bayramlık giyecek kalmamış,
Mezarlıklar dolmuş, dualar unutulmuş,
Köyde bir cenaze olmasa kimse gelmezmiş,
Ölüler bile yalnız, köyüm viran…

Garip Ömer der ki, ahir zaman geldi,
Yollar çamur, dağlar dumanlı perde,
Bu köy bir zamanlar cennetti bende,
Ama şimdi ıssız, köyüm viran…

Evlerin taş duvarlarına sinmiş hüzün,
Kırlangıçlar bile yuvasını terk etmiş dün,
Bir kuş bile konmaz olmuş pencerenin önüne,
Köyüm suskun, köyüm viran…

Köylü olmak kıymetliydi eskiden,
Komşuluk, dostluk yaşardı yürekten,
Şimdi selam vermez olmuş akraban,
Köyüm yetim, köyüm viran…

Gözlerimi kaparım, köyümü dinlerim,
Çeşmeler ağlar, ben sessizce giderim,
Bir gün son durağım olacak o köy bilirim,
Dönene kadar bekle beni, köyüm viran…

My village is Left Desolate Sad

The horse did not smoke on my January smoke,
The houses are ruined, it's a deep figurehead on the streets.
Children who have emigrated, the nests are empty,
There is a sadness, a loneliness in my village.

The fields have dried up, the ears of corn have withered,
It's not rain from the heavens, it's silence.
Fountains shed tears day and night,
There is no one left, the streets are quiet.

The doors are locked, the curtains are faded,
The plaster of the stone walls has been poured, deteriorated.
Swallows do not build nests,
Life has stopped in my deserted village.

Once upon a time there was a smell of threshing all over,
The ewes and lambs would spread out at any moment.
Now the fields are barren, the pastures are silent,
The traces of the past are buried in the soil.

My grandfather used to advise: "Don't leave the village!"
No one listened, the root of the generation was thrown away.
Those who came from the city did not recognize the village,
Neighborliness, kinship have all disappeared.

Owls sing in the courtyard of houses,
Snakes walk on stone walls.
Streets that were once chirpy,
Now the leaves are empty like ghosts.

My mother and father lie in that soil,
Prayers do not rise to heaven anymore.
We returned to the village for a funeral,
When the visitors left, the village was forgotten again.

The road is long, the village is deserted, the mud is knee-deep,
Even the stones in the cemetery are full of sadness.
The old gazebo shrouded in silence,
The door that once rang merrily is now closed.

The wind in the forest, the eagle on the hill,
But there is no smoke in the village, no dreams.
My eyes are full, I'm pulling an of out of me,
Oh, my village, how I wait in solitude.

The city air has polluted the hearts,
Generations have forgotten the old values.
Most of them did not know about Halali haram.,
There is no abundance left in the village, there has been a ruined vote.

The fox, the rabbit, even nature is confused,
He looks at the people coming and going, your worried look.
The fountain of my village sheds tears,
"Please don't go!" he quietly exclaims.

I want to come back every time,
But the roads are long, my heart is in mourning.
If I come back one day, on my last breath,
I sleep in my village, on my mother's knees.

My deserted village, your ruined roofs,
The sound of owls filled the courtyards.
Oh my village, wait for me patiently,
One day I will return with an eternal peace

......................................................................

My horse January is no longer smoking,
The nests are empty, there are no more,
The children have gone to the city, the roads are Iraq,
My village is quiet, my village is ruined…

Chirpy spring at the foot of the mountains,
The realm when an eagle, a stork turns,
Opened crocuses, how nice the daisies smell,
But there is a pain in my heart, my village is ruined…

The waters are not flowing, the fountains are silent,
The plateaus are dried up, the herbs are bent,
Sheep, cows, chickens flutter in absence,
The fields are orphaned, my village is ruined…

The doors are closed, the curtains are faded,
Snakes have built a nest on the wooden walls,
The owls are singing, the houses are sad,
Unshaded courtyards, my village is ruined…

Grandpa's voice is ringing in my ears,
"Don't leave this village!" he would say every time,
But everyone is gone, the roads are closed behind him,
There is a ’me' left, my village is ruined…

In the past, the gardens used to smell of fruit,
Sheep used to grow at the threshing place,
Brides used to sing folk songs,
Now there is silence, my village is ruined…

Those who return from the city do not recognize the village,
Villagers do not greet each other,
Everyone is a stranger, no one remembers,
The soul of the village is gone, my village is ruined…

Old grandfathers eyes the roads,
Advice is not heeded when grandchildren are growing up,
Our girls travel too openly our girls,
The generation is over, my village is ruined…

The forests are cut down, the hills are bare,
The trees are silent, the birds don't fly anymore,
The sky is sad, the clouds are black,
The sky does not cry, my village is ruined…

There are no festive clothes left on holidays,
Cemeteries are full, prayers are forgotten,
If there was no funeral in the village, no one would come,
Even the dead are alone, my village is ruined…

Strange Omar says, the end times have come,
The roads are muddy, the mountains are smoky curtain,
This village was once a paradise for me,
But now it's deserted, my village is ruined…

Sadness hidden in the stone walls of houses,
Even the swallows left their nest yesterday,
Not even a bird can be placed in front of the window,
My village is silent, my village is ruined…

It used to be valuable to be a peasant,
Neighborliness, friendship lived from the heart,
Now you won't say hello to your relative,
My village is an orphan, my village is ruined…

I close my eyes, I listen to my village,
The fountains cry, I go quietly,
One day it will be my last stop, I know that village,
Wait for me until I return, my village is ruined…

Sıcak Rüzgar
Kayıt Tarihi : 20.3.2025 16:45:00