Köyüm İğdecik Şiiri - Mehmet Mert Çetin

otları kekik

kuşları keklik

kaderleri yokluk

cefakardır köyümün insanları

kıraçtır dağları

kuraktır ovaları

seksenbir ilde yuvaları

çalışkandır köyümün insanları

incirli, şemsi, karapınar

keklicek, sazlı, karaçamur

çıngı, ahmet, çatal, bekir

kurudur köyümün çeşmeleri

zildir, üşümüş, eğriyol

karakuz, kale, sarp yol

köy tepesi her gence yol

baharda ne güzel köyümün tepeleri

tarhana çiçeği, papatya,

kedi kulağı, mor menekşe,

çiğdem, kızlar düğmesi

ne güzeldir köyümün çiçekleri

çıngır oynanır gece yarısı

dibek, küküç oynar diğer yarısı

kepir harman yeri top sahası

her biri aslandır köyümün gençleri

narı, yemişi, her evin önünde asması

yemeklerin hasıdır topalağı

hele birde köpeleği, kuzu kursağı

köyümün doyumsuz tadları

erken kalkılır sabah ezanı

yıldıramaz kışı hazanı

pek severiz okuyanı yazanı

eğitime pek önem verir köyümün insanları

kaynar hedikler olur bulgur

her evde tarhana hazırlığı yapılır

katığına da kaşık salınır

keyiflidir köyümün kış hazırlıkları

köyüm, anlat anlat bitmez

kara toprağa giden gelmez

Mehmet Çetin’im gücüm yetmez

Çok uzaksın, uzaklardasın köyüm.

Mehmet ÇETİN