Hey ağalar ben acıdayım yastayım
Köyümden ayrıyım içten hastayım
Yerde miyim gökte mi sanki boştayım
Köyümün hasretiyle yanarım beyler
Yakında dururum köyüme yakın
Çektiğim özleme gelinde bakın
Yazdığım hasreti kağıt tan okun
Köyümün hasretiyle yanarım beyler
Köyümün toprağı kokar mis gibi
Ayrıyım köyümden bana küs gibi
Çektiklerim acı gibi yas gibi
Ahbap hasretiyle yanarım beyler
Bilemem ki çıkar mıyım yarına
Kışın köyün bolca yağan karına
Meşe ardıç kavak söğüt dalına
Kokusuna hasretim yanarım beyler
Güz gelende çift süreyim sabanla
Eski günler canlanıyor kafamda
Yaz günleri düğen sürsem harmanda
Ogünlerin özlemini çekerim beyler
Hasret kaldım ovasına dağına
Girebilsem mor sümbüllü bağına
Koyun yoğurduna tereyağına
Hasretim köyüme yanarım beyler
Dağlarından fışkıran soğuk suyuna
Aşırıdan Musa beye dere boyuna
Yorgun gelip içtiğim demli çayına
Köyün havasına hasretim beyler
Ozan İsmail’i bu hasret yaktı
Şehrin çilesinden derdinden bıktı
Gökyurt un yazı kışı burnuma koktu
Bende için için durmaz yanarım beyler
İSMAİL DETSELİ 2 MART 1997
Konya
Kayıt Tarihi : 19.2.2011 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!