Ne zaman kavuşsak bir dini bayrama
Bir köyüm bir de halam gelir aklıma
Ne zaman bir ateş düşse bağrıma
Anam çağırır 'hadi gel mezarıma'
Öğretmendi köyümüzde en büyük adam
Çok saygı duyardı ona amcam ve babam
Terk ettik köyümüzü kalmadı kimse bizden
Acı dolu hatıralar silinmiyor izden
Yumurta verirdik köye gelen adama
Karşılığında alırdık portakal elma
Jandarmayı görünce kaçardık korkudan
Çok çektim dikenden ve ısırgan otundan
Köyümün etrafında bağlar bahçeler
Her evin önünde kocaman köpekler
Sabah ezanında uyanırdı çobanlar
Sürülerle giderdi kuzulu koyunlar
Mayın tarlasından geçtim perili köşke
Çocuktum söyledim inanmadılar işte
O mayın tarlasında patlayınca silahlar
Yükselmeye başlardı analardan feryatlar
Günlük yapılırdı sırt kaçakçılığı
Çocukların nafakasıydı karşılığı
Gece nöbetinde vurdu onu bir zabit
Unutmadım unutamam seni ABİT...
Anılarda canlanır rüyalarda görürüm
Gidebilsem köyüme belki orda ölürüm
Kayıt Tarihi : 12.1.2009 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tepedeki köy mezarlığından aşağı bakarken amcama eskiden bu tarla ve bahçelerin hangisi bizimdi diye sorduğumda,hangisi bizim değildi ki demişti biz ailece taşındık ama anılar orada kaldı
TÜM YORUMLAR (3)