Köyüm Eski Yuvalı Şiiri - Dursun Tek

........."ESKİ YUVALI".........
(Köyüm )
Kış gelince bacaların tüterdi
Çeşmelerin şırıl şırıl akardı
Subaşı kızlar esbap yıkardı
Şimdi mazi oldun eski Yuvalı.

Uzun yolda çemberleri sürerdik
Akşamları saklambacı oynardık
Yokuşunda kızaklarla kayardık
Şimdi viran oldun eski Yuvalı.

Catakderede su akardı kandağa
Zahire dolardı üdürgülü anbara
Eğilip su içerdik pınar kaynağa
Şimdi hayal oldun eski Yuvalı.

Bayırın başında koyun otlardı
Ulaşım aracın Eşek ile Atlardı
Çoban sabah inekleri toplardı
Horozlar ötmez olmuş Yuvalı

Güvercinler uçardı semanda
Serçede sığınırdı duvarlarına
Şirin köydün iki dağ arasında
Şimdi ıssız kaldın eski Yuvalı.

Bulgur dövülürdü soku taşında
Halay çekilirdi damın başında
Sohbet edilirdi köy odalarında
Hep özlem duyarım eski yuvalı.

Seni terk edip çıktılar düzlüğe
Bağ ile bahçen katık hala azığa
Kazankaya yaslı bakar maziye
Sen köylerin hasıydın eski Yuvalı.

Kızılırmak akar boylu boyuna
Soyun uzanıyor Oğuz soyuna
Kültürdün düğününle toyunla
Doğduğum köysün eski Yuvalı.

25/01/2017..…(D.T)