Beni kovarlar bu dağ başından gönül,
Kimin asmasına el atmışım,
Kimin tavuğuna kışt demişim.
Bu topraklarda doğduğumu,koştuğumu
Herkes biliyor.
Biliyor babaannemin oğlu olduğumu
Bu toprak hırsı, yer yurt meselesi yorar beni
Ben kimlerin kalbini kırmışım gönül.
Babaannemin duası, küçük oğlum
Her baktığımda yüzüne onu hatırlarım
Kimsecikler geçmişten birşey bırakmak istemiyor gönül.
Bir sofrada olmanın hiç mi hatırı olmadı?
Gülüşüp kahkaha atmanın hiç mi anısı yok?
Beni kovarlar bu dağ başından gönül.
Mezarlıklara bir metropol kurulmuş
Bu köy hep ölmüş,hep ölüyor be gönül,
Dedemin baş ucunda oturup ağladım
Sağ iken birlikte olduklarımız şimdi hep kabirde
İnsan özlüyor,unutamıyor be gönül.
Çıkarın yüreğimi korku pazarına,
Bakın benden gidici ne var?
Ha bu gün, ha yarın beklemen boşuna
Beni bu dağ başından edecek kim var.
Kayıt Tarihi : 16.8.2013 09:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!