Köyüm' de Şiiri - Şerife Gündogdu

Yıllar önce bıraktığım köyümde
Ne kilim,ne pala, hasır kalmamış
Uğrayınca teknoloji köyüme
Ellerde ayakta nasır kalmamış.

Yuvalar yıkılmış virâna dönmüş,
Sahipleri ölmüş ocaklar sönmüş.
Her tarafa hazan kokusu sinmiş
Duvarda asılı mısır kalmamış.

İrfan yuvamızı ahır etmişler,
İhtiyarlar yalnız kahır etmişler.
Köyüm de yaşamı zehir etmişler,
Yüzler de neşeden eser kalmamış.

Şehir' e benzemiş güya köyümüz,
Memur olmuş hep oğlumuz kızımız.
Ne koyun meleşir ne de kuzumuz
Ne inek ne dana kısır kalmamış,

Merasında gelincikler açardı,
Papatyalar mis kokular saçardı.
Kelebekler neşe ile uçardı.
Eğlenecek bir yer mesir kalmamış

İnsanının sabrı sebatı vardı,
Ambar da her türlü nebatı vardı.
Her evin aleti ebatı vardı,
Ne çivi ne çekiç keser kalmamış.

Köyümü satmışlar ilan etmişler,
Yabancılar gelip talan etmişler.
Tüm güzellikleri yalan etmişler,
Derdimize deva iksir kalmamış