Köyüm Çukurlu Şiiri - İbrahim Günaydın 4

KÖYÜM ÇUKURLU

Severim köyümü, överim ve de,
Sevap ve hatamın köyü Çukurlu.
Vatan için şehit düştü cephede,
Dedemin, atamın köyü Çukurlu.

Her biri genç, delikanlı çağında,
Sarıkamış Allah Ekber dağında;
Birinci Dünya'nın savaş ağında,
25 şehidin köyü Çukurlu.

Köyden köye, şehre giderek yaya,
Otuz küsur sene çalıştı çaya,
Yaradı gurbetçi ve fukaraya,
Kıymetli babamın köyü Çukurlu,
Çay Çavuş Recebin köyü Çukurlu

Nasıl ki ülfet var her ana kuşta,
Korur yavrusunu baharda, kışta,
Bin sevgi bırakır her bir bakışta,
Şefkatli anamın köyü çukurlu.

Köyümüzün eski adıydı Çaklı.
Yoktur geçmişinde kanlı, bıçaklı.
Komşu köyler; Çakmakçılar, Azaklı,
Günaydın, Gençlerin köyü Çukurlu.

Diğerleri; Selimiye, Beştepe,
İkisi de; Çeşme köyle, Maltepe,
Hacının Gölünde yüz sere serpe,
Demirel, Özkanlar köyü Çukurlu.

Bir de araziye atalım bir göz;
Mıçıkaroz, Koloromoz, Maranoz,
Pamiyoz, Kolokoz, Kışla ve Ğoyroz,
Topuk, Bayar, Aksoy köyü Çukurlu.

Köyümüz yüz yirmi hane bilinir,
Mahalleler altmış, altmış bölünür,
Vakıf kiraz çayı arada sınır,
Özgür ve Kaynaklar köyü Çukurlu.

Çaydır köyümüzün geçim kaynağı,
Evvel vardı mısır, narenci bağı.
Tüter burnumuzda taşı, toprağı.
Özdemir, Pehlivan köyü Çukurlu.

Çay için yapıldı alım yerleri,
Burada çalışır eksperleri,
Kayıtçı, Kantarcı ve işçileri.
Ceylan ve Karasu köyü Çukurlu.

Çok çekmiş köyümüz gurbet acısı,
Bugün var esnafı, var sanatçısı,
İzmir Tersanesi bir yapımcısı,
Bil, Ahmet Kaptanın köyü Çukurlu.

Tanıtayım dini tahsillileri,
Bunlar köyün maneviyat gülleri,
Kuran okur tatlı söyler dilleri,
Hafız Alosmanın köyü çukurlu.

Nükteleri dilden dile dolaşır,
Söz sohbeti günümüze ulaşır,
Dedikleri ince manalar taşır,
Mehmet Efendinin köyü Çukurlu.

Genç Osman hıfzı eyledi ifa,
İbrahim, Ahmetler, Mahmut, Mustafa,
Analım İshakı gösterip vefa,
Ve İmam Hasanın köyü Çukurlu.

İnsan olan herkes dine muhtaçtır,
Dinden mahrum olan bil ruhen açtır,
İlim sahipleri başlarda taçtır,
Hatice Hoca’nın köyü Çukurlu.

Eğitimden buna bir liste ekli,
Eğitmen hocamız köyde emekli,
Onun öğrencisi ve çok yürekli
Zikrullah Hocanın köyü Çukurlu.

Armatör Mustafa elinde gemi
Analım burada polis Ademi,
Şunu da bir gerçek biliniz emi,
Sadettin Kaynakın köyü Çukurlu.

Acilen lazımsa biraz para, pul,
Fabrikada Ahmet Demirel’i bul
Rabbim hayratını eylesin kabul,
Adem Özdemir’in köyü Çukurlu.

Mühendis Esat’la Avni’yi de an,
Mimar Mustafa’yı yaz unutmadan,
Jeolog Ahmetle, Eczacı sultan,
Ve Doktor Osman’ın köyü Çukurlu.

Daha kimler vardır, bir bir sayayım,
Muhasipler; Halil, Resul ve Zaim,
Yaşar`ı da Güngör’ü de yazayım,
Şeref Öğretmen’in köyü Çukurlu.

Yetişir niceler, bekleyin hele,
Umulur Asımın Nesli’nden gele,
Köyünü özlemle getiren dile,
İbrahim Hoca’nın köyü Çukurlu.

İbrahim GÜNAYDIN

Not. Bu şiir, 20 küsur sene önce yazılmıştır. Tespit o zamana göredir. İ. G.