Köyüm Benim Şiiri - Mustafa Halıcı

KÖYÜM BENİM
Cıdalının başının sisi nerede
Kurumuş akmıyor sular derede
Dizilirdi boy-boy gençler burada
Silme-silme un-un, tozu kalmamış

Kuzular oğlaklar meleşir idi
Sığırlar merada dolaşır idi
Gün batımı köye ulaşır idi
Dağlarda otlayan yozu kalmamış

Kuşlar ötüşmüyor ağaç dalında
Kimse dolaşmıyor şimdi yolunda
Salını-salını helke kolunda
Çeşmeden su çeken kızı kalmamış

Akşam ları toplanırdır dık
ziyareti muhabbet şaka
Yürekler temizdi ne kir ne leke
Dostlar dostu için hambadı yüke
Şimdi o tarakta bezi kalmamış

İnsanlar değişmiş hepsi bir âlem
Büyüğü küçüğe vermiyor selam
Yapmak istesem de iki çift kelam
Diller sukut eder sözü kalmamış

Halıcı yım Gezdim kabristanı baktım taşlara
Engel olamadım akan yaşlara
Bir an hayal kurdum, daldım düşlere
Gözümde dostların pozu kalmamış
Hacı Mustafa halıcı