Köyüm beni ben köyümü Şiiri - Ertürk Tan 2

KÖYÜM BENİ BEN KÖYÜMÜ

Ayrılalı senden seneler oldu
Köyüm beni ben köyümü özledim
Dönemedim artı hasret bin oldu
Köyüm beni ben köyümü özledim

Taş İle yazardık sevdayı taşa
Bilmezdik gurbetlik gelecek başa
Çok emek harcadık harcadık boşa
Köyüm beni ben köyümü özledim

Yayladan bakarsan her yani çiçek
Gurbetlik bir şaka deyilmiş gerçek
Sağuk çeşmelerden elle su içmek
Köyüm beni ben köyümü özledim

Adada oynayıp Çayda çimeyi
Atlara eyersiz çıplak binmeyi
Güz gelince yaylalardan inmeyi
Köyüm beni ben köyümü özledim

Soğan çelakasi şeher ekmeği
Tokmakla deriye peynir tepmeyi
Bekar iken köyde sevda çekmeyi
Köyüm beni ben köyümü özledim

Kışın kar kapatır açık yoları
Zor çözülür O yoların donları
Oynayarak çığnardık biz komları
Köyüm beni ben köyümü özledim

Çok kıymetli olur köyün kazları
Al yeşil giyinir gelin kızları
gurbeten mektup var gülür yüzleri
Köyüm beni ben köyümü özledim

Gurbete bulunmaz köyün havası
Düz dür yuvarlak tır göle ovası
Ertürkümün ana vatan yuvası
Köyüm beni ben köyümü özledim