Köyüm Bardaklı'ya Özlem Şiiri - Agah Adı ...

Arada bir düşlere dalarım
Beton duvarları arasında şehrin,
Gider gelirim sokaklar arasında,
Bir umut ararım,
Benim olan tüm güzellikleri
Sererim ayakları altında dostların,
Şenlik şamata kurarım
İki kaldırım arasına.

Bazen giderim eski günlere;
Köyümün tozlu sokakları
Cennet olur,alır beni içine.
Bazen kuzularımı alır giderim Baladere’ye
Çiçeklerle,kuşlarla bir olurum.
Ordan vururum Sarımolla’nın yamaçlarına
Yemyeşil çayırlar,
Alabildiğine özgürlük,
Alabildiğine sarı çiçek kokar.

Bir bakarım Hıdırın Deresi’ndeyim,
Kuzu kulağı toplarım kayalar arasından.
Daha yukarılarda Gedeölenderesi
Çağıl çağıl akar.
Ordan çıkarım Koçköy’ün düzüne
Uçsuz bucaksız sarı başaklı buğday tarlaları
Yavaş yavaş dalgalanmakta…
Yemlik zamanı geçmişse eğer,
Buğadikeni toplarım,
Dikenler kanatır ellerimi.

Sonra Leyloğlu’nda bulurum kendimi
Gülgül pembesine boyanır yanaklarım.
Mikeyil Dedenin bulağında serinletirim yüreğimi.
At almalarıyla sarmaş dolaş olurum
Paşa’nın çayırında.
Sırtüstü seyrederim bulutları
Keyfime diyecek olmaz artık.

Sonra Baykuş yuvasından aşağı
Yuvarlanır giderim Celefsököyüne
Camış kulağının ekşimsi tadı kalır damağımda.
Ordan koşarcasına Camış Daşının düzlüklerinden
Şırşır’a atarım kendimi.
Şırıl şırıl dökülen sularla söyleşirim.
Balık olurum, benek benek alabalık,
Bir zaman sonra kendime gelirim,
Bir bakarım yine beton duvarlar,
Taş kaldırımlar arasındayım.
Uyandığıma bin pişman olurum
Damla damla yaşlar bırakırım gözümden.

Bir zaman alır başımı çıkarım serin yaylaya,
Sarı lilipar çiçekleri,kırmızı haşhaşlar
Sarar etrafımı.
Yarpuz kokusu sarhoş eder,başım döner.

Kuzular meleşir öğlen zamanı,
Kadınlar süt sağar koyunlardan,
Çocuklar oynaşır kayalardan sekerek,
Mal ağılının üst yanı bir bayram yeridir
Çarşamba günleri.
Tulumunu şişirir İsmail,
Memleket havasıyla şenlenir yayla.

Coşkulu halaylarda genç kızlar,delikanlılar
Oynaşır bir zaman.
Sevdalar filizlenir gönüllerde,
Ben de bir dünya kurarım gönlümce
Elvan elvan çiçeklerle beraber.

Agah Adıgüzel
1998-İstanbul