Köyüm "ambar" Şiiri - Resul Civcik

Kırk yıldır hasretim yürek dağlarım
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde
Zay oldu çocukluk gençlik çağlarım
(Onsuz geçen güne hergün ağlarım)
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Yıkılmış evleri ışığı sönmüş
Emmi teyze hala dayılar ölmüş
Kurumuş bağları hazana dönmüş
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Çöl olmuş topragım tutulmuş derde
Yüceler yücesi rahman görsede
Turnalar öterdi Akgöl nerede
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Acı acı eser poyrazın yönü
Işıkları sönmüş kahvenin önü
Kirman eğiren yok koyun yok yünü
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Gelenekler yitik artık yayan yok
Kaysı bitmez oldu elma yiyen yok
Köşe başlar ıssız sohbet duyan yok
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Akardı suları çoşup derede
Çocuk çıvıltısı kayıp nerede
Yurdum yok olmasın Allah verede
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Kınalı koyunlar eve gelirdi
Meleşirdi kuzu ana bilirdi
Hani nerde kuşlar sema delindi
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Dereler kurudu kuşları göçtü
Yok edildi Akgöl iklimi çöktü
Karaman duyarsız Ereğli küstü
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Kalmadı küllüğü ötmez horozu
Gelen gideni yok sessiz korosu
Çeşmeler körelmiş akmaz borusu
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Çekmekle bitmezdi mahsül verimi
Mis gibi kokardı sıkma dürümü
Köreldi bostanı bağı harımı
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Can yurdum Ambar'ı gurbetlik soydu
Atadan yavrusun ayırıp koydu
Özlemin hasretin ağrısı oydu
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde

Tadı kaçtı Resul yalan dünyanın
Bir daha gelirsem burda duranın
Yüzünü güldürmez Gurbet gıranın
Benim güzel Köyüm şimdi ne halde
..............26.02.2018
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman