yalnızlığın en zengini1957
ben şehirde doğdum
yaşlı bir şehirliyim
hiç köyüm olmadı
adını söyleyip
sonrada benim
köyüm diyebileceğim
şehir çocuğu yaşadık
bunca yıl
at bilmedik
eşek bilmedik
yan yana yaşadığımız
ne inekleri görmedik
parfüm kokuları
ot kokusuna karışmadı
köy hikayeri dinlerken
gözlerimi kapardım
anlatılanları anlamak için
çoğu sıfatın karşıtını
bizim mahalleden seçerdim
dedim ya sehir çocuğu
atı eşegi görmemiş
süt fabfrikadan
yumurta topraktan
leylekten kardeş beklerdim
sıcak bir memlekette
portakalı zeytini olan
bir köy sizinde olsa
bir boy toprak isterim
benimdiyeceğim köy
şehirli olduğumu
kimseler bilmesin
baş ucumdada bir limon
agzı sulansın görenlerin
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 22:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/15/koyum-93.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!