Köyüm Şiiri - Osman Yüksel

Şöyle bir uğradım bizim köylere,
Hal ve hatır bilmez döllere kalmış
Buralarda nice ağalar yaşardı
Ağalık bitmiş köşe kellere kalmış.

Viran gördüm köyde ben her köşeyi
Kayıp ettim doğan sevgi neşeyi.
Yazmak hissi duydum bütün gerçeği
Yudan'ım ne halden ne hale kalmış.

Kara çalı olmuş üzüm bağları
Hoşgeldiniz diyemiyor sağları
Hani nerde köyün yiğit ağaları?
Kadir kıymet bilmez ellere kalmış.

Ne salı kalmıştır nede çeteni
Yoktur odasının dumanı tüteni
Kıskanır olmuşlar yerden biteni
Baktım köyüm cimri kullara kalmış

Çok güzeldi evvel bizim köyümüz
Bir bahçe içinde üçtü kuyumuz
Konak idi köyümdeki evimiz
Gördümkü temelde üç taşı kalmış

Eskileri hatırlayıp ağladım
İnip mazilere kara bağladım
biraz sözlerimi sertçe söyledim
Güzel köyüm üç beş arsıza kalmış

Yükselim kahrından yazdı destanı
Tanımazlar Feyzullah'ın Osman'ı
Masimezler köyden giden insanı
Köyün geleceği düşmana kalmış.

O.Yüksel