Köyüm Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Bahar gelir dayanırsa köyüme,
Dağında yeşeren dalları vardır.
Kırlarda açar menekşe,lale,
Bağında kokulu gülleri vardır.

Tertemiz havası,meyvesi,bağı,
Narından ekşisi, zeytinden yağı,
Kesik barajı’na çekince ağı,
Balıkla oynaşan elleri vardır.

Çobanlar kamıştan yapar kavalı,
Bin türkü çalarlar yanık, havalı,
Kerpiçtir evleri kimi sıvalı,
Ilgıt ılgıt esen yelleri vardır.

Yaylalara koyun,keçi yürürse,
Yaz gelir,engini duman bürürse,
Baharda,dağların karı erirse,
Yüksekten çağlayan selleri vardır.

Kızları oturmuş halı dokuyor,
Bahçeler mis gibi püren kokuyor,
Aşıklar neşeli, türkü okuyor,
Dostluğa uzanan dilleri vardır.

Sazıma dokundum köyü anarak,
Hasreti şimdilik alır sanarak,
Gürsel’in gurbette acı yanarak,
Köyünü özlemiş halleri vardır.

..Ankara’da okurken özlemlerim

(20 Mayıs 1982- Ankara)