Köyüm Şiiri - Mustafa Kaymakcı

Gidip de bir kere göreyim dedim,
Yirmi yıldır ayrı idim köyümden,
Şöyle bir içeri gireyim dedim,
Bir hüzün yükseldi sanki evimden...

Bu ev o ev değil öyle değişmiş,
Şu hali içimi dağlıyor gibi,
Duvarlar yıkılmış sıvalar düşmüş,
Sarsıla, sarsıla ağlıyor gibi...

Sokaklar değişmiş evler perişan,
Herkes dertlerine sarılmış gibi,
Eskilerden ne iz nede bir nişan,
Dostlar konuşmuyor darılmış gibi...

Hiç kimse kimseye selam vermiyor,
Ne komşuluk kalmış ne dostluk kalmış,
Kardeş kardeşe bir hatır sormuyor,
Sevilen çaresin seven bunalmış...

Sanki o köy değil başka bir diyar,
Yalnız dağlar aynı yine heybetli,
Şu köşe başında birkaç ihtiyar,
Yüzler donuk,donuk hepside dertli...

Baykuşlar ötüyor viranelerde,
Dert türküsü söyler her çeşme taşı,
Rengarenk ötüşen kuşlar nerede,
Akan çeşme değil köyün göz yaşı...

Eski söğütleri hoyratlar kesmiş,
Birkaç kuzu gördüm yeşile hasret,
Sanki bu yerlerde sam yeli esmiş,
Tazecik gelinler eşine hasret...

Eski bir tanıdık tuttu kolumdan,
Saçları ağarmış yüzü elemli,
Bir kız gördüm gelir çeşme yolundan,
Ağlıyor mu nedir gözleri nemli...

Sende özlediğim her şey değişmiş,
Ey köyüm bir daha gelmem ben sana
Bütün gariplerin gurbete düşmüş,
Elveda diyorum darılma bana...