Köyüm Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Taşında, toprağında terim var.
Cana can katan köyümün.
Benim iki metre yerim var.
Sol yanımda atan köyümün.

Doğusundan, batısına candır o.
Damarlarda dolaşan kandır o.
Anadan, babadan, yardandır o.
Arzuhali Allah'tan köyümün.

Ocaklar sönmüş bacalar tutmuyor.
Yuvalar boş kalmış kuşlar ötmüyor.
Çayır da çimen de otlar yetmiyor.
Kaya dibinde gül biten köyümün.

Suyu soğuktur serin akar.
Her köşesinde bir hasret yatar.
Nefese nefes, cana can katar.
Taşı toprağı vatan köyümün.

Dağlarında kar olam gecende ayaz.
Kaldır başını dik dur biraz.
Ne söylesem söyleyim hepsi az.
Her günü bir destan köyümün.

Nakış nakış işlenmiş hüzün.
Hüzün ile solan ay yüzün.
Özlemi dert olur gün be gün
Bahtı karaya çalan köyümün.

AKÇA dedik ya! Vatanın rengi tektir.
Bir karış toprağı cihana denktir.
Gecesi bağban, güneşi çiçektir.
Lime lime karanlığa dalan köyümün.