Geldim hasretle köyüme baktım.
Bu köy benim köyüm değil.
Ben köyümü böylemi bıraktım.
Köyüm benim eski köyüm değil.
Sırtını dayamış Bârek dağına.
Hazan çökmüş yukarı bağına.
Geleni yok Abdal pınarına.
Köyüm benim eski köyüm değil
Çelebi dağı karşında durur.
Aşağısı poçan ovasını görür.
Beni bir gam keder bürür.
Köyüm benim eski köyüm değil.
Derelerinde sular akmaz olmuş.
Bağı bahçesi sararmış solmuş.
Çayır çimen suya hasret kalmış.
Köyüm benim eski köyüm değil.
Dolaştım içinde kimse kalmamış.
Garip kalmış gelen giden olmamış
Evleri boş, viran sanki yaşanmamış.
Köyüm benim eski köyüm değil.
Osmangazi köyünde kimse kalmadı.
Hele bir bak giden geri gelmedi.
Köyüm deyip değerin bilen olmadı.
Köyüm benim eski köyüm değil.
Kayıt Tarihi : 30.12.2021 20:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Gülden Osmangazi](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/30/koyum-206.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!