Köyüm-2 Şiiri - Halil Aydın

KÖYÜM-2
Sende doğdum sende büyüdüm
Döven sürdüm harmanlarında
Som savurdum gecelerinde
Buğdayını yere, samanın yele verdim
Çift sürdüm, ekin biçtim, orak biçtim
Burçak yoldum harmanlı derede
Hayvan güttüm korusunda, çatakta
Erken kaybettim babamı
Kışlık odun getirdim, boz tepeden
Okulumun tamiri sırasında, kum çektim
Harç yaptım yetiştirdim ustalara
Kiremit kestim çatakta
Okul haclığı çıkartmaya çalıştım
Ekibimizin çoğu şimdi sonsuzlukta
Rahmet dilemek düştü onlara
Ne güzel insanlardı, hepsi aklımda
Yoksulla dayanışmak için o imece günlerini
Bayramlarda, o birlik beraberlik çıkmaz aklımdan
Genç yaşımda rızkım için düştüm yollara
Tadillerde hep yardım ettim anama kardeşlerime
Mezun oldum okulumdan, yüksek okul yıllarım başladı
Mardin, Bitlis ilk öğretmenlik yılarım
Evlendik, çoluk çocuk okul yılları
Evlenmeleri, yuva kurmaları
Daldık iyice hayatın içine
Derken emeklilik yılları
Şimdi mahzun, yorgun
İçinde hasretleri olan ihtiyar bir adam..
HALİL AYDIN (Sizden biri)