Köyüm Şiiri - Abdulsamet Su

Köyümüz buram buram Urmu Dut'u  kokusu,
Çıkmakla bitmez Yavşan'ın yokuşu,
Heybetlidir insanların duruşu,
Akıllara kazınan, sensin köyüm.

Celfinler kümes kümes yumurta verirler,
Bahçede yeşerir şalğamlar, biberler,
Ağaçlar saçlarını rüzgarda savururlar,
Gözlerde okunan, sensin köyüm.

Sarı incir dallarında ballanır
Marhabaşın dal ucunda sallanır
Utancından yanakları allanır
Damaklarda kalan, sensin köyüm.

Köyümün insanları bağ-bahçe sularmış,
Güneşten yanakları al al kızarmış,
Köy çeşmesi yanına yoldaş ararmış,
Yüreklerde yanan, sensin köyüm.

Taşı başka, toprağı başka,
Çiftçisi sürer tarlayı aşkla,
Ne güzel de düştüm ben bu aşka,
Nakış nakış dokunan, sensin köyüm.